De Saba konneksie
‘Woar is Saba?’ ‘Noast Sint Maarten’. ‘Dat is toch ’n eilaand?’ ‘Ja, en doar is ’t iel makkelek ofriedn’. Aerrem aelde ’n doek over de bar, en zat andachteg mee te luustern. ‘Dat eb ek ook eurd, ja, volgns mi’j is ’t doar oardeg simpel ofriedn, d’r is maer ien weg, en wat ziedstreuties.’ Siem eurde doar wel van op, dat beud miskien welmeugelekeedn, zaag ie ‘m dinkn. ‘Kiekt eerst maer ies of aa’j wel op ’t vliegveld ankoomn. Want as die piloot ’n fout maekt, soez-ie zo an d’aandere kaante van de stärtbaene of,  de zee in, zo’n kört baentien em ze doar’                                                                                                                                        ‘Ey, Aerrem, oe wiet ie dat allemoale?’  ‘ Oooh, d’r was ies wat over  op tillevisie, toen de koneginne d’r op bezuuk was, zodoende.’  ‘Now’ , begon Klaas met ’n ondeugnde twinkeling in d’oogn, ‘En aa’j ofriedn muu’j wel uutkiekn dat ie op de weg blievn, want aa’j niet oplettn ried ie zo de zee in.’  ‘Ja, (Gärmt pakte de droad noadloos op), en dan wör ie deur de pliesie an öln umtaa’j niet langes de doar veur angeweezn autoriteitn ewest bin toen aaj ’t eiland verleutn’. ‘Now, en dan krieg ie ’t an de stok met de doeane, en die feguurn die oen paspoort stempeln, goat d’r maer an stoan.’  Vervolgde Klaas.                                                                                                                             
‘Maer ie riedn toch niet ekspres van dat eilaand of?’ Vreug Siem vertwiefeld. ‘Geleuf mi’j,  doar em  die lui lak an, zie stoppn oe in de bak, en pas aa’j de buidel trekkn koom ie vrij.’  ‘Ja, zo wörd dat ofriedn ’n duur gräppien, maer ach, duuznd euro meer of minder, ein Siem, wat maekt dat now uut?’   ‘Ie kunn’  ’t ook zo bekiekn, ie em d’r gien stoplechtn, ie kunn’ nooit aerder dan ooguut vuufteg kilometer per uur, want aanders vlieg ie de bocht uut, en,  JAAAHH, - kwam Gärmt deur Klaas zien betoog en-, ‘en dan lazer ie in zee, en uuteindelek koom’ ie  in de bajes umtaa’j niet de beneudegde formaliteitn em ofewikkeld bi’j ’t verloatn van ‘t eilaand , en ie wietn nooit wat dat kostn get!’                                                                                                                                          ‘ Och gujje, ek eur et al wel, ’t is neks veur mi’j, en dan muu’k d’r nog en vliegn ook, dat kost vaste ook nog wel ’t ien en ‘t aander?’ Siem slengerde tussn oop en vrees en Klaas en Gärmt addn em mooi tuk met eur veraeln. ‘En ek eb nog nooit evleugn, en et trekt mi’j ook neks, wat as dat vliegtuug dat iele eilaand niet kan vienn?’  ‘Aaah joh, dan laandn ze gewoon op ’t waeter, zo’n dink blef wel drievn eur, dat zaag ie toch ook in New York?’  Klaas ging nog eem verder en zee met ’n donkere stemme;’ Ja, maer dan dobber ie doar in zo’n rubberbeutien en  dan koomn d’aain, huh, maekt dan de börst maer nat.’ Gärmt: ‘Now, die is dan echt wel nat eur, van al dat zeewaeter, huhuhuhh’.  Opiens kwam Aarnt van de stamtoafel; ‘ Dat ofriedn op Saba is joarn geleedn al ofeskaft, dus maekt oe niet druk’.  Siem zien gezechte kloarde gelieke op, ‘Now, dan oev-ek doar ook niet en, kump dat eempies mooi uut, ek eb nog wel wat geld op de spaerreeknge, ek kope mooi ’n nije skoeter, die paer keer dat ek Gaellemuun uut goa in ’t joar.’  

Siem kump weer van de kaste
                                                                                                                                                                                  ‘Ie em groot geliek  Siem, dan koom ie maer wat laeter an, maer met vuufteg kilometer per uur koom ie d’r ook wel, en ie em teegnwoordeg ook overdekte brommers.’ Aerrem stelde Siem op zien gemak. ‘Now, now t’aaj ’t zaegn, doar eb ek al vaeker an zittn dinkn’. Sprak Siem. ‘Ek viene ’t raere gebaekkies, ’t bin net owto’s die te iete ewassn bin’, deu Aarnt ’n duit in ’t zaekkien.  ‘Siem jonge, as ie zo’n dink zolln koopn, dan goan wi’j saem’ toern’, aldus Klaas de Kleidoeve, die toch nooit werrekte.                                                                                                                                                           ‘ Ja, dat dach-ie,  wi’j passn  saemn nooit in zo’n kärrechien,  ie bin vuus te dekke!’  skroewde Siem. ‘ Now dan koop ek d’r zellef ook iene, en miskien dut Gärmt ook wel mee, dan goane wi’j ’n westried doen op de Top.’                                                                                                                                                     ‘Klaas, jonge, ek vien et ’n machteg mooi plan, dan goan wi’j ook ’n keer umme ’t Iesselmeer en of noar Valkenburg.’    ‘Ey, ow, ow, ow, ow ies eempies, eerst ies zo’n dink koopn!’  ‘Ek wil d’r iene em met magnesiumvellegn, sterwieln,  ie wietn wel!’  ‘Zit d’r eigenlek ook ’n achteruut op zo’n dink?’ ‘Wiet ie oevuule as zo’n dink löp?’ ‘Jonge, dat kan nooit vuule weenn’’.                                                                                                                                             ‘As ek d’r iene kope dan voer-ek ‘m ook drekt op, dekke bocht d’r onder, doar oev ek niet iens veur noar Kraeijchien, miskien doe’k d’r ook nog wel ’n baekkien in!’  Beweerde Gärmt. ‘Now, dat is nog niet zo’n raer idee, dan ku’w met mekaere auwoern’. ‘As of ek nog niet genog ge-auwoer van oe an de kop ebbe’.    De klandizie van de Roef glunderde bi’j ’t bliede veuruutzicht, en d’iene skroewde nog aerder as ‘d aandere,  waor verkoopn ze die dingn, woar is d’r ’n geraezie met ’n mooie sjowroem, WA casco en all risk vleugn over de bar,verzekeringsplaeties, en ellems, ey ow eempies, ie em netuurlek gien ellem neudeg in zo’n dink, ein, loate wi’j ies kiekn op  ’t internet. De discussie ging ielemoale crescendo, de koppn glummn onder de alogeenlaempies in de bar, de pinda’s waarn niet an te sliepn, en Aerrem maer tappn...