Ter Herinnering    Deel 1 ... Deel 2

Jannus die met grote passen als eerste de westerkaai opstapt en zijn maten op een kleine achterstand heeft gezet blijft vol trots staan. Met een glunderende blik aanschouwt hij het nog in alle rust gedompelde Havenplein. “Kijk”, wenkt hij op een gedreven manier naar Berend die voor de eerste keer mee is. “Kijk Berend, daar is nu het BURGERHUUS. Een prachtig onderkomen voor de burgers en vooral bedoeld voor mensen zo als wij want wij hoeven geen zwerfouderen te worden of staan zwammen op het veer. Daar hebben wij ook geen zin in”. De hele groep knikt instemmend ja naar de doserende Jannus. Met zijn handen in de zakken en het kanarievoer voor Gerrit in de binnenzak lopen Jannus en zijn maten richting het

BURGERHUUS, onderweg groetend naar K.K die de stoep aan het schoonvegen is. “Prachtig dat bord met die mooie sierletters, dat past er precies bij. En zo mooi onder

ons gemeente wapen”. Met die woorden onderbreekt Hendrik de stilte. Berend lijkt sprakeloos maar mompelt “ja inderdaad het is prachtig”. Net voor de mannen het BURGERHUUS instappen schiet Klaas zijn half opgerookte sjekkie weg en met een grote zwaai zwiert Harm de voormalige bode van het oude gemeentehuis de deur open. “Mogge mannen, jullie zijn

de eersten”. De koffie pruttelt… “Mogge”, groeten de mannen in koor terug. Nou dan eerst maar eens even een bakje koffie, wrijvend in zijn handen betreed Jannus als eerste het BURGERHUUS. “Oh ik ruik de koffie al!” roept Klaas. De mannen lopen achter Jannus aan die al goed bekend is in het BURGERHUUS. Berend volgt met de mond wijd open en weet niet

wat hem overkomt. De mannen nemen plaats in een kleine maar zeer sfeervol ingerichte kantine die gedeeltelijk is aangekleed met oude prenten die je doen terug denken aan die goede oude tijd. Met een opvallende grote foto van oud burgermeester Bossenbroek leunend tegen een brandweerwagen aan. Harm, druk doende om de kopjes te vullen, meld de mannen dat ze morgenochtend niet te veel lawaai moeten maken omdat er dan een trouwerij is in de prachtig verbouwde trouwzaal. “Wij zullen rustig aan doen” stelt Jannus namens de groep Harm gerust. Terwijl de mannen genieten van de koffie vraagt Berend wat de plannen zijn. “Blijf deze morgen maar bij mij” antwoord Jannus. “We gaan straks na de koffie eerst

naar beneden. Daar is de bibliotheek en daar kan ik ook kijken of ik nog heetmeel heb gekregen”. “Oh wat ben ik toch nieuwsgierig, heetmeel?” mompelt Berend. “Ach dat zijn berichten op de computer” stelt Jannus Berend gerust. “Nog een bakkie mannen?” vraagt de altijd vriendelijke Harm die nu als vrijwilliger werkzaam is in het BURGERHUUS en zo

weer een beetje zijn oude beroep op heeft gepakt. “Graag” knikken de mannen in koor. Als Jannus zoals gewoonlijk als eerste zijn koffie op heeft vraagt hij aan Harm of de weekagenda al klaar ligt. “Ik denk het wel” antwoord Harm. “Ga maar even kijken op de balie bij de entree”. Jannus draaft haastig maar vooral nieuwsgierig weg, Harm schuddend

achterlatend. Jannus onrust lacht Harm de mannen toe, de toegangsdeur zwaait open en een groepje van vier, drie dames en een heer betreden het BURGERHUUS. “Oh mannen, daar zijn de vrijwilligers die de bibliotheek draaiende houden” informeert Harm de mannen. “Moeten die geen koffie?” vraagt Klaas nieuwsgierig. “Nee die hebben beneden hun eigen koffie”. Jannus, bijna buiten adem, heeft de weekagenda gevonden en leest hardop voor dat er zaterdagmorgen een soort van lezing word gegeven door Herman Mulder in de trouwzaal over tapijt van vroeger en nu. “Dat kan nog wel eens interessant worden” mompelt Jannus in zichzelf “en kan ik Zwaan ook eens meenemen”. Opeens tot Berend zegt: “Kom op, in de benen.

Wij gaan kijken op mijn heetmeel”. Berend springt in de benen en volgt Jannus als een trouwe viervoeter. Klaas en Hendrik gaan ook naar beneden en willen gaan lezen in de bibliotheek in de hoek met de grote letters. De rest van de mannen zoeken de recreatiezaal op die op de bovenste verdieping is gesitueerd. Zo vind een ieder zijn eigen weg in

het BURGERHUUS. Harm, de voormalige bode, is de buitenboel aan het schoonmaken, ondertussen groetend naar de bezoekers die in grote getale het BURGERHUUS binnen stappen. Een vreemd stel op een tandem vraagt aan Harm waar ze de VVV kunnen vinden. Harm lacht “ga maar naar binnen dan kom je het vanzelf tegen” antwoord hij het sportieve stel. En zo is

het gezellig druk in en rond het BURGERHUUS, waar Jannus zijn heetmeel aan het bekijken is en teleurgesteld tot de ontdekking komt dat er geen heetmeel is bijgekomen. Berend zit naast hem en snapt er geen snars van. De ochtend vliegt voorbij en om kwart voor twaalf verzamelen de mannen zich weer in de kantine, want het eten in de Meente wacht niet. Gezamenlijk aanvaarden ze de terugreis, onderwijl een bedankje aan Harm voor de gastvrijheid. En met een bijgezondheid tot morgen verlaten ze het BURGERHUUS tevreden. Terugkijkend op een mooie morgen lopen ze weer richting de Meente. Klaas, drukdoende om tijdens het lopen zijn sjekkie voor elkaar te krijgen, vraagt aan Berend hoe het hem is

bevallen. Berends ogen glinsteren van geluk en dat was opzich al een mooi antwoord. Jannus, zo als gewoonlijk voorop lopend, kijkt achterom en vraagt in het algemeen: “Heeft iedereen het naar het zin gehad?” Volmondig werd er ja op gezegd. “Mooi dan gaan we morgen weer met zijn allen oké?” “Oké”, antwoorden de mannen. De klok van de grote kerk slaat

parmantig twaalf keer. Jannus schrikt, gaat sneller lopen en kijkt nog één keer achterom en groet zijn vrienden. “Ik moet wel want anders krijg ik er van Zwaan van langs als ik te laat kom”. De mannen kijken elkaar hoofdschuddend aan… “Het is ook zo’n Jannus” sluit Berend af. “Maar ik ben vooral blij dat Jannus mij heeft meegenomen want inderdaad… er is meer dan het voetbalveld”.