Sinds ‘n paer moand eb ek ‘n zogenaemde smartphone. Doar ku’j mee belln, fotografeern, agendeern, internettn en wat al niet. D’r zit ook ’n notitie funktie op, en soms sköt mi’j wat te binn’ woar ek ’n verael van kan maekn, en dan zett’ ek ’n paer kernwoordn in zo’n digitaal kladblok.

In dat kladblok stond al lange de volgnde notitie: “Rooie Pietien, de Koe en de beugelflesse.” Now bin ie vaste ielemoale in verwaerrege wat dat now is, maer die notitie kwam tot staand deur dat ek met ’n collega over ’n pilsien ergns in ’n ver en vremd laand zatte te proatn over kienders die niet eetn willn. Ek ware vrogger ’n skaerreminkel ( dat zol ie now niet zaegn) wat neks lustte. Maer d’r kwam ook ’n tied dat ek wel meer verskillnde dingn lustte, maer dat er van die oamts an toafel waarn dat mien moejer mi’j an keek en zee; “Jochien,jochien, wat eet ie weer slecht. Ie muun meer eetn, want ie bin in de gruui, en dat eb ie erd neudeg!”

Dat kwam zo. In de kokosmattn weverije van de Boozn doar werrektn twie keerls die wel greeg ’n pilsien lustn, en as ze dan achterop de middeg, richting vuuf uur as oaste de klaxon ging die de dag uutludde, et op d’ uppn kreegn dan wolln ze bier em. Dus stuurdn ze Erremaenechien met zien onofskeideleke moat Gait de Korre, d’r op uut. Dan mossn wi’j noar BeerndJan Driessen, veur ’n paer beugelflessn Grolsch. Dan gingn wi’j die braaf aeln, bi’j BeerndJan, die ook niet keek op ’n joar of wat tekört an leeftied (teengwoordeg belln ze gelieke de pliesie en ‘t Riagg as ie onder de zestiene an draank probeern te koomn), want wi’j waarn dink ek ’n joar of ellef, twaellef oog uut. In de ziedmure van de roodstienn skure an de Burg. Ten Veldestraat zat ’n deure, die kwam uut op ’n soort glöppien tussn de skure en et uus van Aerrem van Jaap van Saandertien. Die Gait en ekke altied Baas Bol nuumdn, maer dat terziede. Via dat deurtien gliptn wi’j de skure in met de weefmesienes en brachtn et lauwe bier bi’j niemand minder dan Rooie Pietien, uut ’t Laand Van O, en Gait, bi’jgenaemd de Koe of Koechien. Keerls die dan met ’n blek van wellusteg genot de beugel van ‘d alleve liter of druktn en de pulle in ael leeg tullektn, dan ’n dekke boer leutn, en met eugies vol troann van ’t koolzuur ons bedaanktn, en o ja, olt ’t wisselgeld maer. Toen wi’j ien keer deur addn wat veur ‘n ‘cashcow’ dit was stondn wi’j elleke middeg trouw as ’n ond noast de mesiene die tergnd langzaam zien meters Japanmaetties d’r uut ruulde, um te kiekn of die langoarege rooie tekkel van ’t Laand van O, (of zoals zie zellef zeenn; Veno, of zoas ’t in ABN et, Vollenhove, maer zie kwaamn in werkelekeid uut St.JansKlooster, ook ‘n Babylonische en onbegriepeleke verwaerring van lokatie, et ontget mi’j nog altied) nog bier mos em. Ier sneed et mes an twie kaantn, want wi’j kreegn geld mee veur ’t bier, en kreegn statiegeld terugge en wisselgeld ook nog. Zo gauw as wi’j dat bi’j onze klaantn addn of-eleverd gingn wi’j met de buit, snoei-erde kwaerties en guldns soms, linea recta terugge noar BeerndJan, tewiel Gait de Korre en ekke onze boskoppnlieste opdruundn. “Ek neme ’n blekkien cola en ’n Raider (Twix teegnwoordeg)”. Aldus Gait. Ek wol ook cola em, want dat was toch et oogste goed, en ’n reep Mars. Of soms ’n zak chips. Laeter, en dat was werkelek ’t summum, drunkn wi’j zelfs Shandy. Ek zaeg’ oe, ’n grotere stoat van genot kan ’n anstoande puber niet em. Wi’j spiegeldn ons an Rooie Pietien en Gait de Koe, drunkn Shandy (oaste bier) en leutn knallnde boern met d’ oogn vol troann.

En ’s oams, dan stond d’r ’n börd met stampot wörtels met ui’n, ’n dekke verse wörst, en Erreman raekte et oast niet an tewiel zien moeier zich vertwiefeld ofvreug of dat jochien wat onder de leedn ad.

Ek wiete niet meer oe lange disse zaekeleke overienkomst eduurd ef, maer et was ’n körte kringloop van geld. Boozn willn Japanmaetties, Boozn em betaelde Laandvanosen in dienst, en ’n Koe. Die em dörst en zuukn ontspaenning( dat zol ek ook doen achter zo’n mesiene, allient al ’s morns um ’n uur of tiene in plaese van vier uur ‘s middegs), geld noar Gait en Erreman, geld noar BeerndJan Driessen, bier terugge, tevreedn wevers, twie volgevreetn aepn die meer suker in tien menuutn d’r inwerrektn dat ’n volwassene in ’n dag, now, mooi toch? Maer neks is perfekt, d’r is altied ’n minkaante. D’r bleef dan wel ’n moeier zittn met ’n börd stamppot. Maer, dat dan wel, dat ging weer noar de voegels, en die aatn de klekkies, en ’t vet van de sudderlaeppies, en ja, die kreegn ’t soms an ’t erte van dat dieet. Dus as ie soms ’n sproa of ’n kraeie middn in ’n sierleke doekvlucht zaagn die niet op tied an de knuppel trök, en met ‘n plof in ’t perrekien met afrikaanties verdween, now, dan ad die fladderaar ‘n paer sekondn doorveur al ’n ertstilstaand ad, van zien niet al te voegels dieet, wat eigenlek Erremaennechien en Gaitien addn muun opeetn. Ek zaeg’ oe, beugelflessn, de wörtel van alle kwoad!!