Gællemuniger verhaal in het dialect deur Jannie Bakker
GÆLLEMUUN - Siempien wol ies noar de Aldi. I-j eurde d’r de leste tied zóvule over. Woor aa’j ook waren, op een verjoordag, in een wachtkaemer of an ’t Veer, as iene wat ni-js ad dan eurd’ie steevaste: “Ja, van de Aldi!” En of et now over een fototoestel, gerookte zalm, bontleerzen, een naeimesiene, tuingeriedskop of vitaminetebletten gong, alles ko’j d’r kennelijk kriegen. Et mos een geweldige winkel wezen. Zien vrouwe was d’r anvankelijk niet zo veur. Zie was d’r vrogger wel ies ewest toen as et nog Albrecht iette en volgens eur was et gewoon een gekope boskoppenwinkel. En boskoppenwinkels, die aa’j in Gællemuun ook wel mær dan wol Siempien d’r nooit noar toe. En trouwens, zie mochen dan alles nog wel gebruken mær wat waren zie met zien beiden now nog neudig an boskoppen: twie meinsen op leeftied. Mær Siempien leut em niet van zien apperepo brengen en dielde vastbesleuten mee dat ie bi-j gezondeid ankomende dinksterdaggemörn noar de Aldi gong. Reageren is slechts toegestaan voor geregistreerde bezoekers.
Meer columns:Herman Mateboer:
Jannie Bakker:
Flip Visscher:
|
|