Illustratie: Het cafe aan de Oosterkaai, en met tapt er Warsteiner. © Hans Mateboer

De Vergulde Hand
‘Ek eb ’n probleem’, aldus sprak de waard, Aerrem, tewiel ie uut de keukn van de Roef kwam loopn en zien aandn an zien skullek ofveegde. ‘Veur de droad d’r mee’, zo sprak Klaas de Kleidoeve.
‘Now, dat zit zo, ellek veurjoar kump mien zuster uut Amsterdam de skonemaek doen van dit etabliesement, maer zie leg op baede met ’n ernia, en dat is niet iets wat zo maer weg is, dus ek eb vervangnde ullepe neudeg’. ‘Now, dan muu’j Geertien belln, van de Verguld’aand, as die kloar is met oen tente dan ku’j oe skeern in oen deurknoppe zo glimt dat dink dan’. Volgns Klaas. ‘Geertien, wie is Geertien? Zeg Aerrem.
‘Geertien is de miest aerd werreknde skoonmaekster in Gaellemuun en umstreekn’. Aldus Klaas.

Uut de Goldn Gids

Dus ging Aerrem op zuuk in de Goldn Gids en belde met de Vergulde Hand. I’j kreeg ’n antwoordapparaat en sprak in dat ie de zaeke skone emaekt wilde em, en dat ze maer ies langes mossn kommn um ’n pries of te spreekn. Achterop de middeg, net toen Aerrem ’n tosti noar binn’ werkte, ging et velours gedien lös en door stond ’n geniele van ’n keerltien, met ’n superstrak spiekerbruukien an en ’n nogal overdreevn aenekammekapsel vol met stiesel. Um elleke vinger ad ie opzechtege ringn, en i’j dreug roze gummieskoenn. ‘Dag, ek bin Geerten, ek muut ier de boel skone maekn?’, sprak et maennechien met ’n stemme di e erns tussn Enke de Soldoat en Pim Fortuyn zat. ‘n Bietien ’n zacht, lispelnd stemmechien.’Geldt dat ook veur de stamgaestn?’ Vreug ie met ’n ondeugnde grijns op zien muuzebekkien. Klaas skrök zo dat ie stram rechtop ging zittn, Gärmt ad van de weeromstuit al drie sjekkies in ’t veurn edraeit, die wus ‘m gien olding te geemn, en Siem zeg; ‘Neuh, ek bin tuus nog onder de does ewest’.

Femilieleedn

‘ Goed, ek zal oe ies eempies zaegn wat dat get kostn’, zee Geerten, die vanwege zien overdudeleke anleg veur de eernliefde in Gaellemuun deur ’t leevn ging met de bi’jnaeme Geertien. En zo nam i’j ’t interieur in zich op, vreug an Aerrem of d’r boovn nog wat was, en toen Aerrem knekte in de richting van de deure die noar de trappe noar boovn ging giespelde Geertien met kleine pässies deur de deure tewiel ie met z’n aandn wapperde. Klaas deu d’aand veur de neuze en bleus d’r ’n boer uut, Gärmt sprung van de krukke of en graefde noar zien ansteker in de zak, en Klaas zeg; ‘Wat is ’t toch ook ’n allemachiese nichte, ein?’.
‘Nichte’, zeg Siem, ‘is ’t femilie van oe?’
Maer veur dat Klaas nog maer wat kon zaegn pakte Gärmt de droad op; ’Et is ’n ridder van de bruine ster’.
‘Goat weg, is ie eridderd?’ vreug Siem.
‘Tccchhhhgg, sjongejonge, muun wi’j alles uutspelln?’ klunk et van de stamtoafel, alwoar Aarnt zien eufd skudde over zo vuule onbenul.
Geertien kwam weer deur de deure de gelagkaemer in en vreug an Aerrem; ‘Oe wi’j ‘t em, optisch skone, of deep cleaning?’.
‘Wat is ’t verskil?’zeg Aerrem.
‘De pries en ‘t niveau van skoon’eid, de eerste is in ‘n alleve dag kloar voor ondervuufteg euro, de twiede duurt oaste twie daegn veur vier’onderd euro, maer dan get alles van de kaante en is ’t hier deur en deur skone’. Aarnt ad d’iele tied stille an de stamtoafel ezeetn in de leesmap te blaedern, maer toen ie ’t leste bedrag eurde maekte i’j ’n geluud as of ie stekte. Geertien draeide ‘m as deur ’n wespe esteukn umme en keek Aarnt onderzuuknd an. Aarnd keek stoicijns deur zien dekke sjempotbrille terugge en Geertien draeide zich weer terugge en aelde de skolders op. I’j vuulde zich niet ielemoale op zien gemak in dit eterofieln bolwerrek. ‘Muu’j wat drinkn?’ beud Aerrem an.
‘Now, doet mi’j maer ’n white russian’.
Klaas kon ‘m niet meer inoln; ’n Watte?’
‘Ahhh, ja, dat kenn’ie netuurlijk niet, euhh, doet maer ’n campari sju, met ’n blaechien munt aaj ‘t em’.
‘I’j wil munt’ zeg Klaas teeng Gärmt die zenuwachteg met d’oogn knipperde en met olle wangn zien sjekkien in ien ael allef wegzeug. ‘Ek eb wel ’n stuuver veur em, dan i’j ook munt, kop of munt zellefs’.
En Klaas skudde van ’t lachn um zien eign boertege umor.