Column in het Genemuider dialect door Herman Mateboer
De decembermoand was al ’n oareg einde op streek, en in de Roef addn ze Suntekloas eviert in stijl en tradisie. Dat wil zaegn dat ze net as veurgoande joarn in de pyama bij Aerrem in de gelagkaemer umme de gashaard zaatn. Zie addn surprieses emaekt, en gedichies. Die van Aarnt was ’t körtst; Suntekloas/Die olde boas/ Zeg et leemn/is geevn en neemn. Maer now was de Kerst alweer in antocht en Aerrem ad op ’n stille dinsterdagmiddeg d’iele gelagkaemer umme etoverd i n ’n gezellege, winterse Kerstsfeer. I’j ad met spuitsnij klökkies op de raemn espeutn, en i’j ad noamaek ulst umme de boovnraand van de bar teegn et plafond angn. In d’oek van de bar en de mure ad ie vanof de boovnste balk van ’t angnde flesserek ’n plestik trappe en doarvan of eklummn kwam ’n elektriese Kerstman, met ’n jutezaekkien op de rugge kwam de
plestik poppe noar beneedn skommeln, en as ie beneedn was dan zuchte i’j diepe, en dan klum ie weer noar boovn. Volgns Gaermt was t net ’n amster met ’n uutgeruulde meule. As ie noar beneedn kwam dan zee ’n blekkerege stemme; ‘Ho Ho Ho’ , en dan klunk et versien van Rudolf et rendier, en dan Jinglebells. Noa twie uur biern en ditzelfde ritueel van elektronische versies was Klaas d’r ielemoale Illustratie: Het cafe aan de Oosterkaai, en met tapt er Warsteiner. © Hans Mateboer De plestik Kerstman lag poedelnaekt en glimmnd glad as ’n Chinese mandarijn, op de bar. Gärmt stond d´r bi´j as ´n volleerd chirurg. Siem keek toe, en Aarnd ook, van d´aandere kaante. Gärmt ad ´n sjekkien op d´onderlippe bungeln, en eul zien eufd skief en ´t iene oge dechte ekneepn teegn de rook. I´j ruulde de Kerstman op zien zied, en met ´n klein skroevedraejertien maekte i´j ´t plaetien in de rugge lös. Ondertussn maekte Siem opmerkingn in de trant van dat de Kerstman nog dekker was dan Klaas, skaal iene op tiene dat dan. Woarop Gärmt zee dat Klaas in ´t zieknuus best wel ofevaaln was, en dat de Kerstman leefde op ´n dieet van sukelakuukies en mellek. “Now, dan muut Klaas dat ook maer ies die Kerstman is erns in ’n febriek in China emaekt, en die is met kleern en al in ’n deuze estopt, en die Chineezn goan d’r van uut dat ie die kleern nooit weer uut dut, dus woarumme zolln ze de muujte neemn umme ‘m uut te rustn met ’n derde bien, ein?” “Fokke en Sukke em ook altied ’n piemeltien.” “Maer dat is wat aanders, dat eurt gewoon zo, dat et artistieke vrij-eid.” Ondertussn knipte Gaermt met ’n taengechien de dreudties deur noar de spieker achter in de rugge, woar die blekkerege kerstversies uutkwaamn. Met trefzekere aand skroefde i’j ’t dekseltien weer op Santa zien dekke rugge, trök ‘m zien rooie peerdedeekn weer an, en zette ‘m op de lädder. I’j zette et skakelaartien over, tewiel Klaas gespänn toekeek, as of ie bange was dat de Kerstman alsnog weer lawaai zol goan maekn. Maer nee eur, i’j zuchte niet, i’j lachte niet, i’j klum stillechies met ’n vroleke blek bevreurn op zien dekke kop, zien trappe op en neer. ‘Ow eempies, ie bin nog wat vergeetn, zien jutezak met kedoochies.’ ‘Verdraeid, now, wacht eem’, ek zet em nog eempies uut.’ Gärmt draeide em umme, en pakte et jutezaekkien van de bar, tewiel ie em erdop ofvreug wat d’r eigenlek in die zak zol zittn. I’j deu ‘m lös, keek d’r in en keek toen met oogn groot van verbazing noar de barkieper. “ I’joh d’r zit ’n bael Brandaris in joh, allemechachies.” “ Tja, de Kerstman wus gewoon dat ie oaste toe waarn an ‘m nije bael aepe oar.” Sprak Aerrem van achter de bar, met ’n knipeugien. “En trouwns, bedankt veur dat klussien, ek waar em zellef ook al oareg zat an ’t wörn, die dekke rooie pongel met die jutezak.” Reageren is slechts toegestaan voor geregistreerde bezoekers.
Meer columns:Herman Mateboer:
Jannie Bakker:
Flip Visscher:
|
|