Nooit te old
Het gezegde wild at een meinse nooit te old is umme te leern. Dat klopt. Allient muu’j wel zin em umme te leern. De ienege meniere umme die motivatie op te brengn is aa’j iets echt leuk vienn. Vanlest fieste ek met ’n collega mee noar ’n strand in Miami want i’j ging doar  kitesurfn. Et lek mi’j ook wel ’n gave sport, maer ie eurn altied over van allerlei lilleke ongelukkn. Dan dink ek, now, muu’k dat nog doen tewiel aar ek oaste vuufteg bin? Raggn deur ’t bos op mien mountainbike is al wild genog. Skienber dacht ’n man op dat strand doar aanders over. Die was middn zeumteg en öng as ’n daertel keerltien van achttiene onderan zo’n grote vlieger. I’j speerde over et waeter van Biscayne Bay as ’n jonge god. Doar stoa’j dan te kiekn en dink ie, bin ek now ’n waettien of is i’j gewoon maf?

Trapörgel
Vrogger addn wi’j ’n trapörgel tuus stoan. Doar spuulde ek wel ies op en uuteindelijk bin ek nog ’n joar op örgelles ewest. Maer ja, as ie doar noar die versies zittn te kiekn uut de buukies van Folk Dean en buutn bin oen moatn an ’t uttn bouwn en ravottn, dan bin ie machteg snel kloar met de wiend in de puupn. Vule laeter ad ek doar nog wel ies spiet van. Et bleef toch ergns an mi’j knaegn, ek wol ’n instrument leern spuuln. ’n Collega sliepte altied ’n compacte gitaar mee en zat dan te oefenn’ op zien otelkaemer. I’j zee ies; as ie wat willn is ’n gitaar miskien wel ’t makkelekste umme op te leern spuuln. Wat is et muujlekste vreug ek um? Ek dinke ’n accordeon, was zien antwoord.
Goed, dus ek spule now accordeon, mee begunn op mien veertegste. Woarumme? Dat wiet ek zellef ook niet goed. Miskien um dat ek ies ’n foto zag van mien vaejer as jonge keerl met zo’n jaemmerörgeltien veur de boek, as ’n soort ommage an um. Maer ook umdat et ’n sfeer instrument is. Umdat ek d’r mooie Ierse ballades mee kan spuuln, of Fraanse musettes. Of umdat ek met ’n druk op ’n registerknoppe d’r ’n tango sound mee kan maekn. Et is inderdoad gien makkelek instrument, maer ek vien’et ’n prachteg dink, dus as ek tuus bin oefen ek elleke dag.
Mien eerste accordeon was ’n Marinucci uut de joarn zesteg. Et front boovn de toetsn zag d’r uut as ’n olde Würlitzer jukebox. Pracht geluud. Ondertussn eb ek ’n wat nijere, die d’r wel beter an toe is qua onderolt. Eerst kreeg ek les van ’n old Joods vrouwchien uut de Jordaan, die noar Almere was veruusd. Allient, zie was qua muzieksmaek in de joarn vuufteg blievn angn, dus doar leup ek uuteindelek vaste.  Teegnwoordeg kriege ek goed les van ’n dreugkloot uut Stadskanoal die elleke weke noar Lelystad kump en d’iele dag lessn gef. I’j motiveert mi’j deur mi’j de muziek te loatn spuuln die ek leuk viene. Dan goa’j met sprongn veuruut. As ie dingn muun spuuln die oe neks zaegn, dan eb ie grote kaans dat aa’j d’r ’n keer mee kappn.

Ten uutvoer
Ek bin ezeegnd met et familie gen der Boozn dat ek ’n bietien kan skrievn. Dat vien ek leuk, maer et is niet meer ‘wat neis’ veur mi’j umme et zo maer ies te zaegn. Wat wel wat neis was, en woar ek ’n machtege kick van krege, was dat ek ofgeloopn september met Herbert Altena in zien band spuulde op Genemusiment. Noa joarn oefenn in ’t logeerkaemertien eindelek de techniek en al et aandere wat ek opesteukn ad, toepassn in ’n baendtien. Prachteg! Met zeum’ keerls die allemoale dezelfde muziek leuk vienn oefenn in ’n tapijtskure en dan noa drie keer repeteern muut et maer ies gebeurn. Ek ware best wel zemelappeg, dat maag ie best wietn, ek adde ’t zwiet in d’aandn. Maer toen et ien keer leup was de skroom weg en dan goa’j d’r ielemoale in op.

Gewoon doen
Ooit ad ek et d’r met ’n paer moatn over, dat et zo leuk is umme zoiets te doen, iets iel aanders, iets neis beginn. Umme de tael van de muziek te leern beveurbeeld, dan luuster ie d’r nooit meer et zellefde noar, dan goa’j analyseern, telln, beter begriepn. De iene moat wol eigenlek altied drummn en de aandere saxofoon leern spuuln. Dus ek eb ze veur öln dat ’n meinse nooit te old is en al ielemoale niet as i’j echt emotiveerd is. Dat et juust ’n kick gef umme de vastgeroeste grieze massa weer ies an et werrek te zettn. Dus de iene ef now ’n drumstel op zolder, en de aandere kreg toeterles van gien iene minder as Willem Hellbreker. Van lest stond die moat noa ’n concert te proatn met ien van zien idooln, Hans Dulfer. Proatn over zien passie. I’j kreeg vanallerlei tips van de grootmeester. I’j was as ’n kiend zo bliede!
Dus, stop met excuses verzinn’ en, onder veurwaarde dat ie geestelek en lichamelek capabel bin, goat et gewoon doen! Mien skoonmoeier van viefnzeumteg is ielemoale lös op eur Ipad en spuult Wordfeud met jan en alleman, mailt met eur bruur in Leipzig en ef videogesprekkn met eur kleindochter. Die keerl in Miami  van dezellefde leeftied get kitesurfn, ek spule sinds mien veertegste op ‘n zuchtpierement. Woar ’n wille is, is ’n weg. Niet lulln maer poesn en 2014 beginn’ met ’n nij elan!

Goeie Kerstdaegn en alvaste de beste wensn!