Contact formulier  |  info@genemuidenactueel.nl  |  RSS  |  Twitter  |  Mobiel  |  Red.
>>
dinsdag 14 oktober 2014
13e Jaargang... Update:
Roppen bij de kassa (deel 1)
vrijdag 09-03-2007

Recht voor zijn Koolraap iedere week te lezen in de rubriek Columns 

Beste lezers,
dit is dan mijn eerste column met als titel: ‘roppen bij de kassa’. Dit fenomeen kunt u zelf iedere week constateren bij een supermarkt bij u in de buurt. Namen die voorkomen zijn op verzoek veranderd. Veel leesplezier.

Het is een druilerige zaterdagmorgen. De Meente komt tot leven. Jannes zit op de rand van het bed, terwijl de zuster hem helpt met zijn steunkousen. Zijn vrouw Zwaan is druk doende en zet koffie. Het is bijna acht uur. De kanarie fluit om aandacht, want zijn waterbakje is bijna leeg. Gelukkig heeft Zwaan de noodroep van het dier opgevangen en vult het bakje bij met vers water. Na veel gepuf en geknerp komt Jannes de kamer binnen, de zuster niet eens

bedankend voor de geboden hulp, maar een beetje binnensmonds klagend over die rotsokken die volgens hem veel te strak zitten. Zwaan lachend: “och Jannes, je moet maar zo denken…je krijgt toch nog ergens steun van”.  Jannes reageert er niet op, gaat voor het raam zitten richting Jan van Arkelstraat kijkend, waar drommen jeugd richting Sportclub fietsen om hun groen/witte kleuren te verdedigen. Jannes roept naar Zwaan, die nog steeds in de keuken aan het rommelen is: “Zwaan, mooi dat de jeugd ergens bij betrokken is, want wij mochten vroeger nergens bij. Nee, ik kon met mijn vader mee naar het bouwland, dat was mijn ontspanning. Oh, als ik er nog aan terug denk! Dan zeggen ze ook nog ‘die goeie ouwe tijd’. Nou, van mij kunnen ze die tijd afstelen uit mijn herinneringen.” Terwijl Jannes nog namoppert  komt Zwaan binnen met verse koffie en ontbijtkoek met dikke boter erop. “Hier Jannes, je tabletten. Neem ze gelijk maar in, dan heb je ze binnen en kun je ze ook niet meer vergeten”. Jannes neemt zijn dagelijkse portie tabletten in en terwijl Zwaan een flinke hap uit de ontbijtkoek neemt komt zuster Dinie binnen met de vraag of zuster Marloes nog bij hun is. “Nee”, antwoord jannes, “want zij had nog geen tijd om even samen met ons een kop koffie te drinken”. “Ja”, zucht zuster Dinie, “het is hier ook niks anders dan roppen en vliegen” en stuift vervolgens de gang weer op. Jannes schudt met het hoofd. “Het wordt steeds
gekker Zwaan”. Zwaan knikt terug en zwijgt. Jannes vraagt aan Zwaan hoe laat zij de  wekelijkse boodschappen wil gaan kopen. “Dan kan ik zorgen dat ik klaar sta”. “Nou, hou het maar op half elf. Dan hebben we mooi de tijd en kunnen er mooi voor het eten weer zijn. Maar ik moet nog wel eerst even de boodschappen opschrijven”. “Goed”, zegt jannes, “dan loop ik even naar de wiba om te kijken of daar nog nieuws is. Kan ik meteen even de benen los gooien, want het blijft een eind lopen”. “Ja Jannes, wij worden ouder jongen. Je moet maar zo rekenen: het is nog mooi dat wij ons nog samen kunnen redden. En het boodschappen doen is voor de sociale contacten belangrijk”. “Daar heb je gelijk in Zwaan”. Jannes sloft de gang op, de deur op een kier latend en Berend groetend die hij op de gang tegenkomt. “Mogge Berend”. “Mogge Jannes”.  Al pratend lopen ze samen richting wiba. Zwaan is bezig met de boodschappen en mag niets vergeten, anders krijgt zij moppers van de kleinkinderen.

                                                                 wordt vervolgd

Vanaf volgende week is de Column van Flip te lezen in de rubriek Columns....

Gepubliceerd op: vrijdag 09-03-2007 door willem. 4806 keer gelezen..

Reageren is slechts toegestaan voor geregistreerde bezoekers.

(Advertentie)

Meer columns:

Herman Mateboer:

Jannie Bakker:

Flip Visscher:

(Advertentie)

Wie is Online ?..

Nu online: 5 bezoeker(s)
LEDEN LOGIN
Inloggen





(Advertenties)

(Advertentie)

Pagina gegenereerd in 0.0478 s. | Webmaster:Redactie | disclaimer | login