Contact formulier  |  info@genemuidenactueel.nl  |  RSS  |  Twitter  |  Mobiel  |  Red.
>>
dinsdag 14 oktober 2014
13e Jaargang... Update:
  Poorties ... »
Gegraai in de ruif
donderdag 24-12-2009
Kerst overdenking door Flip Visscher

tn_kerst-flipflip_190Het jaar is bijna ten einde, het wordt kouder en je hoort de ganzen overvliegen onderweg naar een warmere bestemming. Ze vliegen in een ruitvorm, en nemen om beurten de kop over zodat het kopwerk evenredig wordt verdeeld. In de meeste gezinnen in ons land, stemt de boerenkool met warme worst die dampend op tafel staat tot tevredenheid. Doch velen in ons midden vinden de worst te klein en willen een groter stuk, zelfs groter dan hun maag verdragen kan. De ganzen vliegen onverschrokken voort, een enkele keer landend voor een
korte tussenstop bij een plas of sloot, na gelang men die onderweg tegenkomt. Doch alles is welkom op hun verre reis, nee..? Ze zijn bepaald niet kieskeurig. Drommen kinderen fietsen door de kou naar school, goed ingepakt en de handen beschermd door een paar dikke

 

handschoenen rustend op het stuur. Met een schuin oog en een wellustige blik kijkend naar de supermarkt die zij passeren, al denkend aan de tussenstop die zij op de terugreis zeker zullen maken. Om zo de verloren gegaan zijnde energie, met lekkernijen uit de supermarkt aan te vullen. En dat nog wel nét voor het warme avond eten thuis waar moeders zo druk mee is geweest.

De ganzen vervolgen hun weg, onderweg aangeloerd door een vliegtuig vol wintersporters die net aan hun tweede kopje koffie zijn begonnen, de ganzen gunnen hen geen blik waardig.
Het is pauze op school de leerlingen draven naar de kantine, waar de warme snacks voor het opschrokken liggen. De te dikke tieners genieten zichtbaar en laten het van huis uit meegenomen brood zonder blikken of blozen in de afvalbak zakken. Een tweetal bejaarden zijn druk doende om hun stoepje sneeuwvrij te maken de één hangend en steunend op zijn bezem en een korte pauze inlassend, de andere gaat ijverig door. Een plaatsgenoot die al jarenlang bij de deur loopt en er fietsend langsrijd, zijn sjekkie rollend tussen zijn tanden blijkt ook niet de intentie te hebben om de bejaarden bij te springen, en hen te verlossen van die ellendige sneeuw. De zo voorspoedig verlopende tocht van de ganzen word enigszins verstoord, door een gans die pas voor de tweede keer de tocht meemaakt en het tempo niet meer bij kan benen. De groep neemt gas terug zodat hij weer op adem kan komen en zich kan herstellen. Saamhorigheid is de sleutel voor het volbrengen van deze zware tocht.

De vele mensen die niet aan hun tegoeden van de bank kunnen komen, vormen een lange klagende en vooral bange rij die staat opgesteld voor de failliete bank. De ex-bankdirecteur klaagt nog het hardst en roept hardop dat ook hij alles kwijt is geraakt. En kijkt hen medelijdend aan, door het grote horloge en dure maatpak is het medelijden van de gedupeerden richting ex-directeur ver te zoeken.

De sterren restaurants blijken al ver voor de kerst te zijn volgeboekt, voor een flink bedrag kunt u zich te goed doen aan kleine porties lekkernijen, vooral ganzenlever blijkt zeer populair bij de gasten. Doch de langste rij mensen staan bij de voedselbank te wachten, achter hun glunderende ogen schuilt het verdriet van het afgelopen jaar, hun kinderen die zonder brood naar school toe gaan en gulzig de gratis gekregen beker warme melk van school naar binnen werken. Iedere dag rekenen en afzien om alles draaiende te houden.

De ganzen komen in warmere stromingen als ze al een groot deel van hun reis hebben afgelegd. De groep is uitgedund door onoplettendheid is een aantal ganzen tegen een lichtmast aan gevlogen met rampzalige gevolgen, als afscheid cirkelen de overige ganzen een keer over hun verongelukte maatjes heen waarna zij hun weg weer voortzetten. Voor de supermarkt staat een Roemeense muzikant, kerstklanken komen uit zijn accordeon zijn gouden tand schittert in de vrieskou en een gemaakte glimlach siert zijn mond. Volgeladen winkelwagens botsen bijna tegen elkaar, vlug naar huis voordat de kalkoenen ontdooien. De rij voor de voedselbank word maar niet kleiner maar de mensen wachten rustig af, velen onder ons krijgen op de drempel van het nieuwe jaar een niet al te mooie boodschap mee naar huis: ziekte, ontslag, en zo kan er nog wel wat ingevuld worden, je zult de boodschap maar meekrijgen. Plots sta je er ineens minder voor dan de mensen die bij de bank staan te wachten. De ganzen hebben hun eindbestemming bijna gehaald, een barre tocht met vele afvallers maar ze slepen elkaar naar de finish

De Roemeense muzikant speelt op een hoek van het plein, net weggestuurd bij een sterren restaurant, zijn gouden tand is niet meer te zien en zijn glimlach is verstomd.
De bankdirecteur is op de plaats van bestemming, nonchalant sjokt hij op zijn nieuwe badslippers richting strand, waar zijn hangmat al klaar hangt onder de overhangende takken van de palmboom.

Vrolijk kerstfeest groet een vrouw de wachtenden bij de voedselbank, zij heeft net haar pakket in ontvangst genomen en glunderend verdwijnt zij in het duister. De ganzen zijn op de plaats van bestemming, uithijgend en tegelijk nippend aan het koude rivierwater wat langs stroomt. Samen hebben zij het volbracht, als wij het ook samen kunnen,

dan is er licht in de kerstnacht!

Gepubliceerd op: donderdag 24-12-2009 door Willem Timmerman. 5511 keer gelezen..

reacties:

  • Flip, je hebt een mooi stuk geschreven , hier kunnen we op terug kijken en hopenlijk wat mee doen.
  • Top Flip je hebt er weer een mooi verhaal van gemaakt Gr Groenwit
  • Flip, zo is't !!!!
  • Toppie toon!
  • Je schiet met dit prachtige verhaal precies in de roos Flip. Wie de schoen past trekke hem aan! Je maatje Hennik
Reageren is slechts toegestaan voor geregistreerde bezoekers.

(Advertentie)

Meer columns:

Herman Mateboer:

Jannie Bakker:

Flip Visscher:

(Advertentie)

Wie is Online ?..

Nu online: 5 bezoeker(s)
LEDEN LOGIN
Inloggen





(Advertenties)

(Advertentie)

Pagina gegenereerd in 0.0334 s. | Webmaster:Redactie | disclaimer | login