Het moge u allemaal duidelijk zijn geworden dat het achterliggende jaar een bijzonder jaar is geweest. Afscheidsnemende bankadviseurs die al fluitend de bank verlieten overhellend  vanwege de te dikke bonussen die hen is toebedacht, maar ach, wie van ons zou het niet aangepakt hebben? Een ding moge duidelijk zijn, onze polsstok is behoorlijk ingekort,we springen niet meer zo ver, een slag in het gelaat van de wereld, mensen raken in paniek, weg wintersport weg dure etentjes weg even tussen door naar Turkije all-in, men staat weer met beide benen op de grond. Het is stil op het eens zo bruisende ijsland, zelfs de warm water geisers spuiten niet zo enthousiast meer als voorheen. Er heerst een bedompte sfeer in de hoofdstad 

veel winkeliers hebben er de brui aan gegeven, toeristen blijven weg, zo ziet u dat het allemaal ineens anders kan zijn. Er zijn wereldleiders er zijn staatshoofden maar ver daar boven zijn er invloedrijke lieden die aan de touwtjes trekken, zij die bijvoorbeeld de euro hebben geïntroduceerd en beslissen over de koopzondagen, openingstijden van de grote supermarkten bepalen, prijsafspraken maken, de hoogte van de bonussen vaststellen, om maar wat aan te geven. Maar het is zeer kwalijk te noemen dat men de burgers niet in bescherming neemt, jeugd die op jonge leeftijd bij de bank in het rood mag staan! Een grote groep mensen die afhankelijk zijn gemaakt van de postorderbedrijven! (de duurste winkel die er bestaat) te hoge hypotheken die worden verstrekt! Onverantwoorde zaken die aan de orde van de dag zijn en veel mensen in de problemen brengen. U zult denken, daar zijn we toch zelf bij? Inderdaad maar niemand wil de race van de luxe verliezen, kinderen worden nagekeken op school als ze geen merkkleding dragen,geen modern mobieltje bij zich hebben, of op een tweede hands fiets het schoolplein op fietsen. Wie heeft die race bedacht? Zijn het de mannetjes die aan de touwtjes trekken met hun hebberige handjes, of zijn wij het zelf geweest die bepaalde zaken bij elkaar door de strot heen duwen, wat denkt u zelf? Zou een kind van vier verstand hebben van merkkleding? En niet prettig zonder schaamte kunnen fietsen  op een tweede hands fiets? De jeugd heeft de toekomst we kunnen hen niets aanrekenen, wij zijn het zelf geweest die de touwtjes hebben laten vieren, ontzag voor een agent, een leraar, zelfs niet voor het ambulance personeel. Wij zijn het zelf geweest, te druk met ons zelf, met de zaak, noem maar op. Die touwtjes trek je zo maar niet weer naar je toe, maar het kan nog, we kunnen het tij nog keren als we samen inzien hoe het spaak kan gaan lopen met al onze goede bedoelingen. Laten we in het nieuwe jaar elkaar eens laten zien dat we oog hebben voor elkaar, jonge mensen kom eens wat vaker achter de computer vandaan en zet je in voor een ander, want de wereld is zo afhankelijk van jullie, er staat zo veel op het spel wat belangrijk kan zijn voor jullie kinderen, veel verenigingen draaien al jaren op de zelfde vrijwilligers, maar zo links en rechts zie je dat er steeds meer vrijwilligers zijn die op hun tandvlees lopen en het stokje niet door kunnen geven met andere woorden men kan het stokje niet meer kwijt. Reik hen jou hand en pak het stokje aan, zodat de mooie dingen die men samen heeft opgebouwd in stand kunnen worden gehouden. Wat te denken van ons tapijt museum? een uniek museum maar als je er rondloopt zie je vooral en met respect oudere vrijwilligers die waken over de nostalgie van onze voorvaderen, mannen die zeulden met matten, door het hele land tot vaak diep in de avond. Pak ook eens een touw vast en help mee om zo iets moois in stand te houden, en zo zijn er meer zaken op te noemen die ontzettend belangrijk zijn voor de toekomst van ons allen. Kortom gaan wij er met z’n allen voor? Of blijven we afwachten en kijken naar een ander, pak het goede touw en houd het stevig vast.

Vrijwillig zijn, is vrijwillig
Maar niet vrijblijvend
Is verbonden
Maar niet gebonden
Is onbetaalbaar
Maar niet te koop
Is positief denken
Is positief doen
Met als enig doel
Voor je zelf en de ander
Een goed gevoel