Illustratie: Het cafe aan de Oosterkaai, en met tapt er Warsteiner. © Hans Mateboer

KLAAS IS TERECHTE

Siem ad ’n middeg vrij eneumn umme Klaas op te zuukn in ’t Sofia. I’j ad zien skoetertien vol etenkt, en besleut deur ’t olde Mastnbroek noar Zwolle te riedn. ’t Was dreuge, maer doar was alles dan ook mee ezegd. De erfst was veurlopeg ier. Siem ad bi’j de supermaerrekt ’n deuze Merci sukelaachies ekocht, en mooi in epakt, en i’j ad spekulaas koeke bi’j ‘m, en i’j ad ’n termosflesse met tee mee eneumn, umdat ie gien zin ad as gast op ’n dreugien te zittn. Onderweg in Mastnbroek was ie oaste nog de Wetering in ereedn umdat ie eprobeerd ad zo’n naerreg boerderij undtien ‘n trap te verkoopn. Dat biest was ’n iel einde met ‘m mee edraeft, appn noar zien broekspuupn, en et zat Siem ook niet mee, want i’j ad ’n dekke poeste wiend op de kop woardeur ie minder erd veuruut kwam, en dat rot undtien langer achter em an bleef roazn. Al slengernd ad ie weer grip op de situasie ekreegn, en bleus ie uut van de onverwachte spaenning. Zien erte roste em in de keel. I’j vuulde ofzien rugzaekkien met spekulaas veur Klaas nog goed zat, en beug veurover over ’t stuur wat ‘m nog drie kilometer extra op de klokke opleverde.

In Zwolle raekte i’j nog ’n keer de weg kwiet, wörde uut esköldn in ’n vremde tael toen ie raekelings langs ’n olde Fiat vol met Mediterrane medebewoners skeerde, maer stoïcijns reed ie deur. I’j was ooit op de skoeter noar ’t stadion van FC Zwolle ewest, en doar navigeerde onze Siem op. Ien keer bi’j ’t Sofia zien wieln eparkeerd, en now stond ie dan bi’j Klaas an ’t baede. Die was maer wat bliede met ’t bezuuk, en ook met de lekkernij’n. ‘Keerl, wat laeg ie d’r raer bi’j’, zee Siem, die noar ’n stellage boovn Klaas zien baede zat te kiekn die Klaas zien gegipste naerrems in de lucht taekeldn. I’j zag d’r uut as ’n krusing tussn ’n mummie en de verskrekkeleke sneeuwman, met al dat witte gips onderan ’n soort miniatuur aevnkraene.

Sofia zieknuus

‘Siem, ku’j mi’j ook zo’n sukelaachien uutpakkn?’ ‘Dat ku’j zellef...oh nee, dat wörd lasteg, oe doe’j dat met eetn dan?’ ‘De zuster voert mi’j.’ Siem; ‘En, em ze ier mooie zusters?’ ‘ Now, vandaege ek ’n blouwchien eloopn, zie voerde mi’j en ek zaege, as ek ier uut koome,goan wi’j uut eetn, en dan voer ek oe, doar kon ze wel umme lachn, maer zie zee dat ze bange was dat eur vriendin et niet zo leuk zol vienn.’ ‘ Now, dan neem ie die toch ook mee.’ ‘Siem, zie is lesbies.’ ‘Oooh, en eur vriendin ook?’ ‘Yep, eur vriendin ook, Siem.’ Zee Klaas met ’n zucht. ‘Zal ek oe ies wat vertelln, ek doe ’n moord veur ’n ballegak van Aerrem, man, ’t waeter löp mi’j umme de taandn, doet mi’j nog maer ies zo’n sukelaachien.’ Dat deu Siem, en die skunk ‘m zellef ’n bekertien tee in uut zien termos kanne. ‘Ie laegn ier wel rusteg, eb ie ielemoale gien aandern op de zael?’ ‘Ja, n’ olde keerl, maer die is vandaege onder ’t mes, en dat is maer goed ook, want ek ware bezeg knettergek van ‘m te wörn, overdag snurkt die olde sjappe, et klinkt as ‘n betonmeule, en ’s naches löp ie te spoekn, en dan verget ie zien brille en löp ie met ’n klap teegn mien baede an, stekebliend die raere sjappe.’ ‘ Wörd ie öllepn an d’oogn miskien?’ Opperde Siem. ‘Nee, an de prostaat’.

‘Ooh’.
‘En i’j is net zo maeger as Gärmt, soms deink ek dat ek zien gewrichtn eure klappern, niet normaal, ek wörre d’r al naer van as ek d’r noar kieke, maer veruit, wi’j em now eempies rust, ein Siem?’ ‘Krek, en ie em ’n mooi uutzicht, zo richting Genne Streukel, ek dinke dat ek straekkies doar maer ies langes riede, as ek terugge goa.’