Oost West... (dialect)

Tuus is ook niet alles. Dat zee  ’n kennese van mi’j altied, maer doar wil ek toch eempies wat over kwiet. Vandaege eb ek de muujleke opdracht van mien werkgever dat ek achterin de vrachtbak mee muut as passagier noar Nairobi in Kenya, en dan de volgnde nacht ’n vrachtvliegtuug met vievntachteg ton roozn terugge  brengn noar Amsterdam. Vandaege dus gien rooie of blauwe paekkies die mi’j verwenn met eetn en drinkn. Zellef de diepgevreurn nasi goreng opwaermn in de oovn, zaekkien sate in ’t bad van Marie opwaermn, verse koffie zettn, de collega’s veurin verzörgn met ’n nije kraante en koffie. Proatn over de leste ontwikkelingn bij onze werkgever of over dat nije tapas

restauraentien achter  ’t otel in Miami. Ek eb ’n paer bvo-chies (biertien veur onderweg) in de koffer estopt. Achter de cockpit in mien luie stoel goa ek d’r ies veur zittn, met  de zoaterdag Telegraaf en de Volkskraante, biertien, Ipod, muziekien, ’t is ofzien...
In de Volkskraante stond ’n laank stuk over meinsn die goan emigreern. Aa’j zoas ekke vuule opedan bin en vanalles zien en dan weer terugge koomn in Nederlaand dan krieg ie meer perspectief, ie em meer vergeliekingsmateriaal zeg maer. Ie zien aandere laandn, doar snuffel ie wat aan de cultuur. Ie zien vaeke al an ’t verkeer en de gebouwn van zo’n stad oe as ’t erbij stet. Ie kriegn al gauw deur dat ze in ’n Bogota of aandere steedn in bijv. Zuud Amerika nog nooit van ’n skooneids of welstandscommissie eurt em. Et bin derde weerld laandn die in eur ontwikkeling nog lange niet toe bin an dat soort luxes. Eerst maer ies zien of wi’j ’t tot mörn skuppn. In Afrika en Azië ziet et d’r weinig aanders uut. ’n Allegaertien van gebouwn, overal troep op stroate, gaetn in de weg woar ’n koe in weg kan kroepn, sloppnwiekn, skooiers, pooiers en oern, en ier en doar ’n dekke fonkelnde kärre van ’n persoon die ’t wel emaekt ef. Verder luchtvervuiling, vuilnisbeltn woar iele volksstammn op woonn, iel vuule meinsn die in de endeldärrem van de saemnleving bungeln.
Ek eb in de koffer ’n  plestiktasse vol met kienderskoenn veur ’n weesuus in de sloppn van Nairobi. Veur jongn van tien joar die zellef aids em, die mossn overleevn in disse grauwe umgeving deur sexuele aand en span dienstn te verlienn an aandere sloebers veur ’n paer shilling. Vaejer en moejer wördn niet older dan dertig, d’oek umme deur de zellefde  ziekte. In dit soort laandn doar bin ie lunch of ie em lunch, zoas ze dat in Amerika zaegn. Eetn of egeetn wörn. Corrupte politici die dankbaar geld annaamn as Jan Pronk weer ies uut de lucht kwam vaaln met ’n koffertien vol met oen en mien centn. De keerl met de grootste waffel en de dekste pottemenee en de mieste vrouwn die ef ’t veur ’t zaegn, die stet allienug an de top van de voedselkeetn. Dat eurt bij ’t overlevingsmechanisme in dit soort laandn, zie em nooit genog, en as ie in ’n kertonn deuze woonn, now meneer, dan ebb-ie pech, mer ie krieng neks van mij. En Jan Pronk bereikte ‘m ook nooit.
De infrastructuur in de lucht is al net zo gebrekkig as op de grond, ’t geld uut ’t rieke Europa is nog onderweg of niet an ekoomn. Kraeknde olde radio’s, verroeste radars die nog nooit ’n dag edraeit em, en personeel wat ’t verskil tussn  ’n boot en ’n vliegtuug amper ziet. En dan koom ie weer terugge in dat nette an ge-ärrekte Nederlaentien, woar alles wat ze in dit verael  ier boovn muun missn vanzellefspreeknd is. De stroatlanteerns die braandn ier zellefs overdag nog, de kliko wörd elleke weke leeg, en skoone emaekt. De stroatemaekers uut Gaellemuun laegn elleke dag weer eur strakke vierkaante meters ier in de polder in de leste neibouw.                                                                  Die meinsn die weggoan wietn niet wat ze weggooin. Kiek, niet iederiene emigreert noar ’n derdeweerld laand, juust niet. Maer ie oevn maer noar Bellegië te goan um te zien wat corrupte politici en ’n faalnde overeid vermag. Aa’j in Spanje in ’t zieknuus belaandn muu’j  oen eign verpleging regeln. ’n Fraanse wc is ’n gat in de vloere, en in Oostnriek loopn ze in de zoemr in leern körte bruukies. In Amerika, the land of the free, em ze honderd keer meer onzinnege regelties veur de miest onbenullege dingn dan wi’j in Nederlaand. Bi’j alles wat aaj in de VS koopn stet ’n ellnlange beskrievege wat aaj d’r veural NIET mee muun doen. Want aa’j dat as fabrikant ‘t niet opskrievn en ie doen oen katte in de magnetron um dat ie nat ereegnd is en ie wiln dat dier dreuge em, dan kreg de magnetronfabrikant ’n skaedekleem an de broek.  Alle diern groter as ’n katte in de VS em ook vuule minder stress dan kattn, want zie wietn dat ze niet in de gemiddelde magnetron passn.  Maer in China doar maeln ze d’r niet umme, doar akkn ze d’ond in stukkies en prakkn ze’m wel in ’t apparaat. Veur de babi pangang netuurlijk. En as ze ’t op em, loatn ze ’n knallnde boer. Ok bedaankt, ’t was lekker dus?                                                                                                                                                           Kiek, en dat bedoel ek now met perspectief. Wi’j em ’t zo slecht nog niet. Zo lange as wi’j ier ’n inbreker in de bak zie WAO gewoon deurbetaeln (dat ie in de WAO belaandde deur dat  ie bi’j  ’t inbreekn uut ’t wc raempien kletterde doar em wi’j ’t now niet over), en die vent in ’t wiekend noar uus mag (umme d’r veur te zörregn dat ie wel ‘feeling’ ölt met zien beroep) dan doen wi’j ’t nog ielemoale niet slecht. Aa’j zien woar as de regering zonder blekkn of bloozn geld an over de ballek gooit, en zich dat skienber probleemloos kan permitteern, dan ku’j maer ien konklusie trekkn, wi’j em ‘t goed.