GENEMUIDEN - De Genemuidenaren in Roemenië hadden daar vrijdag alweer hun laatste VBK-dag. Jessica van Dalfsen, Arne Brouwer en Bettina Eenkhoorn vertellen over deze dag. "Vrijdag, jaja, Vrijdag. Ik herhaal Vrijdag. Wat gaat de tijd toch snel. Zoals altijd om half negen zaten we aan het ontbijt, waarbij de familie Olie en familie van Dijk ook mee aten. Om kwart over negen gingen we met een brok in onze keel voor de laatste keer naar de klus en vbk. Die brok zou alleen maar groter worden. Daarover later meer."

Tijdens de voorbereiding van de vbk, werdt Ds Olie aan het werk gezet. Dit werk bestond uit pompoenetjes maken van wol. Hij gaf aan niet te kunnen handwerken, maar Coba wist hier wel raad mee en hielp hem. Er werd bij de vbk een sketch gedaan van de vijf wijze en dwaze maagden, waarbij Arjan en Hannemarie fungeerden als de bruidegom en de bruid. Wij moesten op de grond gaan liggen snurken, waarbij we plots wreed uit onze slaap verstoord werden door Hans, die ons erop attendeerde dat er een bruiloft was. Wij helemaal in de stress olie zoeken (neeeeeeeeeeee, niet de dominee). We vonden de olie, maar oeps we mochten er niet meer in. Tot zover de sketch. Na de sketch hebben we een werkje gemaakt. De kinderen waren hier enthousiast mee bezig. Het werkje was voor vandaag een mobile maken van pompoenetjes. Wie verzint zoiets? Wel grappig hoor, daar niet van. Wat maken we de volgende keer? Tosti-ijzers van bananen?

 Van vbk springen we over naar voedselpakketten bezorgen bij arme mensen. Vanmorgen zouden de aangewezen personen om negen uur klaar staan bij de poort, inmiddels was het al tien uur voor deze werden opgehaald. Waarschijnlijk zullen we de reden nooit weten van het telaatkomen. De reis ging niet zo vlot. Dit werd verstoord door de harde regen en de vele plassen die hierdoor ontstonden op de weg. Aquaplaning behoorde tot de mogelijkheden. We reden en reden en we reden nog een beetje meer. Tijdens het bezorgen van de pakketten kreeg Wilmer zoenen van een oude vrouw, daarmee had hij wel punten gescoord. Tijdens het bezorgen kwamen we bij een man, die fan was van voetbal. Hij kende een aantal Nederlandse voetballers. Zomaar opeens zei deze man dat hij een bal in zijn buik had. Toen zei Mathilde dat Cor ook een bal in zijn buik had, hierbij wreven ze elkaar even over de buik. We kwamen nog bij de pastoor van een dorp waar we lege bananendozen moesten bezorgen, omdat hij gaat verhuizen. We werden verwelkomd en kregen hele zoute dingetjes. Wat het precies was weten we niet. Hij heeft een stukje met ons gelezen uit de bijbel. Daarna wou hij ons van alles laten zien, maar we konden niet. Hoezo tijdsdruk op de laatste klusdag.

 Hou je vast, we gaan nu over naar klussen. Vandaag was het min of meer de finishing touch van de drie klusprojecten. Gelukkig was er ditmaal geen sprake van een liftincident, of niet dan Jan en kluscollega’s ? Peter had nog wat gesteggel met de vrouw waar hij klusde, maar gelukkig kwam dat klaar. Laat dat maar aan Peter over. Bij klus 1 liep alles ook volgens plan voor zover bij ons bekend was. Bij klus 2 moest nog parket gelegd worden in de keuken. Wat na wat passen en meten goed verliep. Zo rond een uur of twee werd Tim op pad gestuurd om broodjes kebab te halen. Aangezien zijn kluskwaliteiten niet echt uit de verf kwamen. Ondertussen gaf die lieve oude vrouw, die we al honderd duizend keer hadden uitgelegd met handen en voeten dat we haar niet verstonden, nog wat aanwijzingen betreffende de klus. Aan het einde van de klus was er wel even een emotioneel moment toen we afscheid namen. Nadat de vrouw de boodschappen die wij voor haar gekocht hadden, in ontvangst nam, boeket bloemen incl. barste ze in tranen uit en bedankte ons hartelijk.

Hierbij maakte ondergetekende, dat is Arne, nog de fout door zijn hoofd weg te trekken toen haar kleindochter die blonde kaaskop nog een 2e kus wou geven. Klusgroep 2 liep daarna naar het Julia House terug, waarbij ze langs een auto opslag plaats kwamen, waar een hele lieve herdershond achter het hek de hele wereld bij elkaar blafte. Tim in zijn onbewustheid liep langs het hek totdat hij de hond zag, hierbij schakelde hij over naar standje raket. Een stofwolk is het laatste wat we van hem gezien hebben. Aan het einde van de middag gingen we eten in het Julia House. Waar er patat voor ons klaarstond. Na het eten werd er nog een balletje getrapt door een aantal personen, waarbij Annemarie verborgen kwaliteiten liet zien. Aangekomen bij het huis van Visky liet Tim wederom merken dat hij geen grote vriend met honden is. Hij was als eerste binnen. ’s Avonds werden er nog boodschappen gehaald. Bij de terugreis van het boodschappen doen, gingen de boodschappen aardig heen en weer met als gevolg een foeterende Anja, die Roel beschuldigde van een waterballet.

We zijn aangekomen bij het einde van deze blog voor vandaag. Tijdens het schrijven van deze blog vond er nog een incident plaats. Iets met chocolade van januari 2014 en met heel veel chilipeper erin. Brand je mond nog Erna?"