Koninkrijk van Vogels

Ach ja, het Vogeleiland. Als geboren Genemuidenaar, maar vermoedelijk ook als je wieg in Zwartsluis, Vollenhove of Sint Jansklooster  staat, voel je een band met de groene baken in het water. Bijna wekelijks reden we over de kronkelende dijk richting het nieuwe land of naar het Land Veno. Vanaf de achterbank van de Opel Kadett lonkte rechts de watertoren van Sint Jansklooster en links het Vogeleiland in het Zwarte Meer. Koninkrijk van de vogels waar geen mensen welkom zijn, stelde ik mij voor. Een paradijsje zonder oorlog, ziekte en ellende.

Mijn vader vertelde dat hij er vroeger soms naartoe liep, in zo’n winter waarin het Zwarte Meer en het Zwarte Water nog dichtvroren. Zo’n winter maakte ik nooit mee. Wel gaf ik me ooit op voor een excursie naar het Vogeleiland. De avond van tevoren belde de organisatie op. Vanwege slecht weer kon het helaas niet doorgaan. Een paar maanden later zag ik opnieuw de aankondiging van een excursie. Ik gaf me uiteraard weer op. Opnieuw tevergeefs. Dit keer was gebrek aan belangstelling de reden van annulering. Ik beschouwde het maar als een teken van de vogels: mensen horen niet thuis op het Vogeleiland.

Daarom kijk ik vanaf die nergens rechte dijk nog steeds met de blik van een kind naar het mysterieuze eiland. Dat moet maar zo blijven. Ik wil niet meer naar het Vogeleiland. Toen het vorig jaar jaar vanwege extreem laag water te voet bereikbaar was, liet ik mijn kans lopen. Wellicht vaar ik er een keer met de boot langs. Een voet aan wal zet ik niet. Dan is de mythe weg.

Bovenstaand verhaal is afkomstig uit de verhalenbundel Oost West….In dit boek dat afgelopen najaar verscheen vertellen dertig auteurs over onze regio. Een aantal verhalen daarin gaat over Genemuiden, waaronder die van Jannie Bakker en Herman Mateboer. Oost West…is te bestellen op www.oostwestverhalen.nl of te koop bij ’t Olde Staduus, De Lange’s Versplein, Van Mij Voor Jou, Sigrid Brocante en Readshop Genemuiden.